Case #48 - Η μάγισσα, τα λεφτά και η αρρώστια

Η Σονγκ-Λι είχε σοβαρά προβλήματα υγείας τον τελευταίο χρόνο. Μετά από πολλές επεμβάσεις, τίποτα φυσικό δεν την βοήθησε πολύ, και τα πράγματα πήγαιναν καλά, μετά χειρότερα. Οπότε το ψυχολογικό ήταν η επόμενη εξήγηση. Είχε κάνει διάφορες θεραπείες στο θέμα...οπότε ήμουν προσεκτικός να μην τις επαναλάβω, και την ρώτησα άμεσα σε τι είχε ήδη απαυθυνθεί. Δεν είναι καλό να έχεις πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις πάνω στο ίδιο πρόβλημα, και αυτό απαιτεί μερική προσεκτική επαγγελματική κρίση.
Αν πας σε έναν γιατρό, μπορεί να είναι καλό να πάρεις μια δεύτερη γνώμη, αλλά πιθανόν να μην πάρεις 4-5 - αυτό απλά σε μπερδεύει. Το να συνεχίσεις να δουλεύεις στο ίδιο θέμα, με τον ίδιο θεραπευτή μπορεί να παράγει βάθος, αλλά το "να ψωνίζεις γύρω-γύρω" μπορεί να θεωρηθεί παραγωγικό. Έτσι δεν ήθελα αυτόματα να βουτήξω μέσα στο θέμα.
Ρώτησα για τα συμφραζόμενα - τι συνέβη πριν ένα χρόνο όταν άρχισε να έχει τα προβλήματα υγείας. Το συσχέτισε πως αγόραζε κάποια χάρινα "λεφτά" που χρησιμοποιούνταν στην Κίνα για κάψιμο, γενικά ως αναμνηστικό για κάποιον. Ο πατέρας της είχε πεθένει πριν 5 χρόνια, και τα αγόραζε γι' αυτό τον σκοπό.
Καθώς τα αγόραζε μια "μάγισσα" (λόγια της) την προειδοποίησε να μην αγοράζει πάρα πολλά γιατί αλλιώς θα αρρώσταινε. Αμέσως προσπάθησε να επιστρέψει την αγορά, αλλά το κατάστημα δεν τα έπαιρνε πίσω.
Μετά από λίγο, η αρρώστια της συνέβη.
Την ρώτησα για την σχέση με τον πατέρα της. Ήταν κοντινή, καλλιεργημένη, και τον σκεφτόταν καθημερινά, συχνά συνδυάζοντάς τον με στοιχεία της ζωής της, όπως ο γιος της.
Έτσι ζήτησα περισσότερα για την συχνότητα των σκέψεων - μετά από 5 χρόνια, μου έμοιαζε ότι ήταν κάτι σαν επίκεντρο, και έδειχνε κάποιου είδους δουλειάς που δεν είχε τελειώσει.
Δεν μπορούσε πραγματικά να απαντήσει τι ήταν αυτό, ή ακόμη πως ένιωθε όταν σκεφτόταν τον πατέρα της, παρόλο που έμοιαζε θετικό.
Σε άλλες συνεδρίες μπορεί να είναι πιθανό να πάμε πιο βαθιά στην επίγνωσή της, αλλά ελλείψει της καταχώρησης, δεν ήθελα να το διερευνήσω, αλλά να μείνω με αυτό που παρουσίαζε. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους που δεν πιέζουμε μέσω "αντίστασης" στου Γκέσταλτ.
Έτσι κάθισα για λίγο χρόνο, λαμβάνοντας τι είχε πει.
Ήθελα να χρησιμοποιήσω τις δομές που είχε ήδη στο μέρος - τα λεφτά, τη μάγισσα, και την (περίπου) έμμονη ιδέα της σκέψης του πατέρα της.
Έτσι της πρότεινα κάποια δουλειά για το σπίτι - ένα εκτεταμμένο πείραμα του Γκέσταλτ.
Πρότεινα να αγοράσει ένα μόνο κομμάτι του χάρτινου χρήματος. Ρώτησα, λαο είχε μια εικόνα του πατέρα της στον υπολογιστή της. Έτσι της είπα κάθε μέρα, την ίδια στιγμή, μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα ψαλίδι και να κόβει ένα μικρό κομμάτι του χάρτινου χρήματος, να το βάζει σε ένα καυστήρα, να ανοίγει τον υπολογιστή με την φωτογραφία του πατέρα της, να του ζητάει να ευλογεί την ζωή της, και μετά να κλείνει την εικόνα.
Αυτό είναι γνωστό στη σύντομη θεραπεία ως "συνταγογραφημένο σύμπτωμα", και παραλληλίζεται στον Γκέσταλτ με την "Παράδοξη θεωρία της αλλαγής". Να είσαι πιο γεμάτος με αυτό.
Ήθελε και άλλο - ξεκάθαρα μια παράταση του ανήσυχου ψαξίματος περισσότερης θεραπείας σε αυτό το θέμα, όπως και ένα ισόμορφο για αυτό που η μάγισσα την είχε προειδοποιήσει - πχ, μην είσαι άπληστη για να παίρνεις πολλά πράγματα αξίας - όπως αντιπροσωπεύουν τα χρήματα.
Παρ' όλα αυτά, σημείωσα την ανησυχία της, και θα το σκεφτόμουν για περαιτέρω εργασία σε κάποια άλλη στιγμή.
Ήταν σε αναρρωτική άδεια, οπότε την ρώτησα πως περνούσε την μέρα της. Καθόταν σπίτι, και βασικά για 8 ώρες μαγείρευε, ξεκουραζόταν και πήγαινε βόλτες.
Την ρώτησα αν υπήρχαν κάποια κοινωνικά θέματα που την απασχολούσαν, και απάντησε αρνητικά.
Έτσι της πρότεινα να βρει ένα εξυπηρετικό σχέδιο που θα ήθελε να ξεκινήσει, και να το αφιερώσει στη μνήμη του πατέρα της.
Αυτό αλλά ζει τον συμβολισμό του, σαν εφαλτήριο στη ζωή, παρά να κατοικεί με την αρρώτια, τον θάνατο και την απαγκίστρωση. Επίσης της έδινε κάτι θετικό να επικεντρωθεί κατά την διάρκεια της μέρας - κάτι για να ζήσει.