Όταν ρωτήθηκε για το τι ένιωσε στο σώμα της, ανέφερε πόνο στους ώμους της.
Σωματικά, αυτό είναι γενικά συνδεδεμένο με ένα από τα πιο αναπτυγμένα αίσθημα ευθύνης.
Και αρκετά βέβαια, πίεσε τον εαυτό της σε μεγάλο βαθμό για τα θέματα αυτά. Να πάρει μια θέση εργασίας, το είδος της εργασίας, κλπ. την ρώτησα τι ήθελε να κάνει - θεραπεία. Αλλά ένιώθε ότι χρειαζόταν πρακτική, και η εμπειρία ζωής πριν από αυτή θα είναι έτοιμη. Ρώτησα πότε αυτό θα είναι - «όταν θα είμαι μεγαλύτερη», απάντησε εκείνη.
Στον Gestalt δίνουμε πάντα έμφαση σε λεπτομέρειες, έτσι ρώτησα, πόσο χρονών; 80 ήταν η απάντησή της.
Έτσι, ρώτησα τι είδους δουλειά θα ήθελε να κάνει μεταξύ του τώρα και του τότε. Βρήκε ότι είναι δύσκολο να σκεφτούμε καθαρά για όλα αυτά, λόγω της πίεσης που ένιωθε.
Γι 'αυτό και την κάλεσα να «κάνει ένα διάλειμμα» από την πίεση, και να έχει ένα μικρό διάστημα διακοπές για 1 λεπτό. Απλά να είναι παρούσα μαζί μου σε αυτό το διάστημα. Παρατήρησα κάτι γι 'αυτήν, κάτι που εκτίμησα. Και την κάλεσα να κάνει το ίδιο.
Αυτό την στήριξε στο εδώ και πώς, την έφερε πληρέστερα σε σχέση με μένα, παρέχοντας της μια θετική αναγνώριση (και ανέφερε ότι δεν έλαβε καμία ενθάρρυνση, μόνο πίεση από τους γονείς της), και την έφερε σε αισθητήρια συνειδητοποίηση της. Χρησιμοποιούμε αυτές τις διαδικασίες γείωσης στο Γκέσταλτ για να πάρετε τους ανθρώπους έξω από τις «ιστορίες» τους και τα σχήματα.
Αυτό που της πρότεινα εδώ, ήταν ένα πείραμα Γκέσταλτ.
Έκανε να χαλαρώσει λίγο, αλλά ήταν δύσκολο. Δεν μπορούσε να δώσει στον εαυτό της ένα μεγάλο μέρος από«διακοπές».
Έτσι, έλεγξα μαζί της, και ήρθε πάνω, βρήκε τη θέση στους ώμους της, η οποία ήταν οδυνηρή, και πιέζε με το δάχτυλό μου. Αυτό δεν ήταν ένα μασάζ, περισσότερο να φέρει την συνειδητοποίηση για το σημείο της έντασης, και η όξυνση της συνειδητοποίησης της γι 'αυτόν - που είναι τόσο συνηθισμένα σε αυτό, το βάζει στο παρασκήνιο.
Όταν απελευθερώθηκα, ήταν σε θέση να απελευθερώθει και αυτή.
Στη συνέχεια προσπαθήσαμε τις σύντομες «διακοπές» και πάλι, πριν από τη συζήτηση λίγο πιο πλήρως για την κατάσταση της δουλειά της.
Στη συνέχεια, πίσω στις «διακοπές», το οποίο βρήκε και πάλι δύσκολο.
Εξέφρασα τη λύπη μου ότι αυτό ήταν τόσο δύσκολο γι 'αυτήν, και την ανησυχία μου ότι δεν θα ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα, αν συνέχιζε να βάζει τόσο πολύ πίεση για τον εαυτό της.
Αυτό στόχευε στην συνειδητοποίηση της σχετικά με την ευρύτερη εικόνα, και τις συνέπειες της επιλογής να ζήσει με τόση πίεση. Της έδινε επίσης την προοπτική ότι αυτός ο συνήθης τρόπος ύπαρξης επρόκειτο να την πάρει κάτω από ένα κομμάτι που μπορεί να μην είναι αυτό που θα ήθελε πραγματικά να διαλέξει.
Ο Γκέσταλτ είναι τα πάντα σχετικά με την επιλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου