Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014
Case #16 - Γελαστά μάτια, φοβισμένα μάτια
Η Ίνγκιντ με κοίταξε και είπε - έχεις γελαστά μάτια.
Της είπα, καλύτερα από το να έχω φοβισμένα.
Ήθελα να βγάλω έξω την πόλωση - είναι ωραίο που αισθάνεται ασφαλής μαζί μου, αλλά αυτό γίνεται μόνο επειδή δεν έχει δει την φοβισμένη μου πλευρά. Και τι με την δικιά της φιβισμένη πλευρά. Το ενδιαφέρον μου είναι να προχωράει μπροστά μια ολοκληρωμένη σχέση, παρά να παραμένει με την υπόθεση της ασφάλειας.
Έτσι την ρώτησα πότε είχε φοβισμένα μάτια, και της μίλησα για δικές μου φορές, όταν θυμώνω, όταν πληγώνομαι.
Μίλησε για το όταν θυμώνει. Της ζήτησα ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Είπε για τον άντρα τηε που της τηλεφωνούσε, του έλεγε ότι ήταν απασχολημένη εκείνη την στιγμή και ότι δεν είχε χρόνο να του μιλήσει. Αυτός μιλύσε για αιώνες και αυτή περίμενε στο τηλέφωνο. Αυτό ήταν ένα μακροπρόθεσμο υπόδειγμα.
Έτσι της πρότεινα ένα πείραμα.
Σηκωθήκαμε αντικριστά κοιτώντας ο ένας τον άλλον, σηκώσαμε τα χέρια μας ψηλά και μετά αναπαραγάγαμε τι συνέβη με τον άντρα της, όπου έσπρωχνε το δηλωμένο όριο της. Σιγά έσπρωξα τα χέρια της πίσω, οπότε έπρεπε να κάνει βήμα πίσω ή να πέσει.
Μετά της ζήτησα να σπρώξει αυτή. Προσπάθησε να το κάνει, αλλά πολύ αδύναμα. Το κάναμε αυτό αρκετές φορές.
Την ενθάρρυνα να κρατήσει το όριό της. Τελικά συγκέντρωσε όλη την ενέργειά της και έδωσε μια μεγάλη σπρωξιά - ήταν δυνατή.
Μετά της ζήτησα να κάνει τον άντρα της και να σπρώξει τα δικά μου όρια. Αυτό ήταν πολύ για να το αντιμετωπίσει - πολύ μεγάλο βήμα να γίνει ο επιδρομέας.
Έτσι αυτή την φορά της ζήτησα να μην μου επιτρέψει να την σπρώξω εκτός ορίων της, αλλά μόνο να κρατήσει και να συναντήσει την ενέργειά μου. Ένιωθε να παραλύει στα πόδια της, και όχι πολύ δύναμη στα χέρια της. Έτσι την έκανα να φέρει την επίγνωσή της κάτω στα πόδια της. Μετά από λίγο χρόνο, της ζήτησα να κάνει ένα βήμα μπροστά και εγώ έκανα πίσω. Τελικά έβαλε όλο της το σώμα να συμμετέχει και εγώ μπορούσα να σπρώξω πίσω λίγο δυνατά, αφού χρησιμοποιούσε όλη την δύναμή της.
Ήταν σαν μια πολύ δυνατή συνάντηση.
Αυτό ήταν ένα δυναμικό πείραμα, όπου παρά να μιλάμε για την κατάσταση, το φέραμε στο εδώ και με ποιο τρόπο και μεταξύ μας. Συμμετέχοντας και εγώ μπορούσα να νιώσω ακριβώς τι γινόταν στην σχέση και να την υποστηρίξω να κινηθεί από την κρυάδα και την αδυναμία της, στην πληρότητά της.
Της είπα, καλύτερα από το να έχω φοβισμένα.
Ήθελα να βγάλω έξω την πόλωση - είναι ωραίο που αισθάνεται ασφαλής μαζί μου, αλλά αυτό γίνεται μόνο επειδή δεν έχει δει την φοβισμένη μου πλευρά. Και τι με την δικιά της φιβισμένη πλευρά. Το ενδιαφέρον μου είναι να προχωράει μπροστά μια ολοκληρωμένη σχέση, παρά να παραμένει με την υπόθεση της ασφάλειας.
Έτσι την ρώτησα πότε είχε φοβισμένα μάτια, και της μίλησα για δικές μου φορές, όταν θυμώνω, όταν πληγώνομαι.
Μίλησε για το όταν θυμώνει. Της ζήτησα ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Είπε για τον άντρα τηε που της τηλεφωνούσε, του έλεγε ότι ήταν απασχολημένη εκείνη την στιγμή και ότι δεν είχε χρόνο να του μιλήσει. Αυτός μιλύσε για αιώνες και αυτή περίμενε στο τηλέφωνο. Αυτό ήταν ένα μακροπρόθεσμο υπόδειγμα.
Έτσι της πρότεινα ένα πείραμα.
Σηκωθήκαμε αντικριστά κοιτώντας ο ένας τον άλλον, σηκώσαμε τα χέρια μας ψηλά και μετά αναπαραγάγαμε τι συνέβη με τον άντρα της, όπου έσπρωχνε το δηλωμένο όριο της. Σιγά έσπρωξα τα χέρια της πίσω, οπότε έπρεπε να κάνει βήμα πίσω ή να πέσει.
Μετά της ζήτησα να σπρώξει αυτή. Προσπάθησε να το κάνει, αλλά πολύ αδύναμα. Το κάναμε αυτό αρκετές φορές.
Την ενθάρρυνα να κρατήσει το όριό της. Τελικά συγκέντρωσε όλη την ενέργειά της και έδωσε μια μεγάλη σπρωξιά - ήταν δυνατή.
Μετά της ζήτησα να κάνει τον άντρα της και να σπρώξει τα δικά μου όρια. Αυτό ήταν πολύ για να το αντιμετωπίσει - πολύ μεγάλο βήμα να γίνει ο επιδρομέας.
Έτσι αυτή την φορά της ζήτησα να μην μου επιτρέψει να την σπρώξω εκτός ορίων της, αλλά μόνο να κρατήσει και να συναντήσει την ενέργειά μου. Ένιωθε να παραλύει στα πόδια της, και όχι πολύ δύναμη στα χέρια της. Έτσι την έκανα να φέρει την επίγνωσή της κάτω στα πόδια της. Μετά από λίγο χρόνο, της ζήτησα να κάνει ένα βήμα μπροστά και εγώ έκανα πίσω. Τελικά έβαλε όλο της το σώμα να συμμετέχει και εγώ μπορούσα να σπρώξω πίσω λίγο δυνατά, αφού χρησιμοποιούσε όλη την δύναμή της.
Ήταν σαν μια πολύ δυνατή συνάντηση.
Αυτό ήταν ένα δυναμικό πείραμα, όπου παρά να μιλάμε για την κατάσταση, το φέραμε στο εδώ και με ποιο τρόπο και μεταξύ μας. Συμμετέχοντας και εγώ μπορούσα να νιώσω ακριβώς τι γινόταν στην σχέση και να την υποστηρίξω να κινηθεί από την κρυάδα και την αδυναμία της, στην πληρότητά της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου