Case #14 - Ύπνος: να κρατιέσαι και να αφήνεσαι

Η Τζούλι σημειώνει ότι το να κάθεται στην ομάδα την κάνει να αισθάνεται ήρεμη και νυσταγμένη.
Λέει ότι είχε αυπνία για 20 χρόνια. Την ρώτησα τι συνέβη εκείνη την στιγμή και απαντάει ότι υπήρχαν πολλά πράγματα, ήταν πολύ απασχολημένη και δεν είχε πολύ χρόνο για ύπνο. Από το να εξευρενήσει τα συμφραζόμενα, αποφάσισα να επικεντρώσω στην άμεση εμπειρία της και να δημιουργήσω ένα πείραμα του Γκέσταλτ.
Εξήγησα ότι ο ύπνος σημαίνει να αφήνεσαι, και αυτό ήταν που μπορούσε να κάνει στην ομάδα ώστε να μπορέσει να νυστάξει.
Έτσι αν δεν μπορεί να κοιμηθεί σαν μια κανονική δυσκολία, είναι φανερά εξασκημένη στο να κρατιέται.
Έτσι την κάλεσα να εξερευνήσει το να αφήνεται και το να κρατιέται μαζί μου, κρατώντας μου τον καρπό. Μετά της ζήτησα να μου δείξει το είδος του να αφήνεται που είχε ως εμπειρία στην τάξη, και μετλα το είδος του να κρατιέται το οποίο συνήθως έκανε πριν πάει για ύπνο.
Παρατήρησα ότι το κράτημα της δεν ήταν τόσο δυνατό - κυρίως λίγο με τα δυο μεσαία δάχτυλα. Έτσι της έριξα την προσοχή σε αυτό και της ζήτησα να πειραματιστεί με το να αφήνεται. Δεν ήταν δύσκολο γι' αυτή.
Αυτό ήταν ένα μικρό πείραμα, αλλά της έδεινε την άμεση εμπειρία του τι κάνει και έναν τρόπο να κάνει κάτι διαφορετικό. Πρότεινα όταν πάει για ύπνο να γνωρίζει τους τρόπους που κρατιέται και μετά να θυμηθεί πως άφηνε τον καρπό μου και πως αφηνόταν στην ομάδα.
Το πείραμα του Γκέσταλτ είναι για να φέρνει θέματα στο παρόν, και να τα εξερευνεί σε έναν ενεργό, ενσωματωμένο και δημιουργικό τρόπο. Όπου είναι πιθανό αυτό το φέρνουν μέσα στην σχέση ανάμεσα σε πελάτη και θεραπευτή. Επίσης βοηθάει τον θεραπευτή να καταλάβει άμεσα τι συμβαίνει, παρά από αυτό που περιγράφεται. Το πείραμα παρέχει μια νέα εμπειρία και φέρνει σε επίγνωση πράγματα που είναι παρόντα, αλλά δεν έχουν παρατηρηθεί, ή δεν έχουν δει την λεπτομέρεια. Στον Γκέσταλτ καταλαβαίνουμε ότι όταν φέρνεις τα πράγματα σε πλήρη επίγνωση, δεν παραμένουν πια κολλημένα, μη τελειωμένα ή χωρισμένα...η ολοκλήρωση συμβαίνει φυσικά. Αυτή είναι μια Ταοϊστική αντίληψη.

Case #13 - Όνειρο αίματος

Η Λιζ είχε ένα όνειρο που ξανασυνέβη. Της ζήτησα να πει, με το στυλ του Γκέσταλτ, σε ενεστώτα χρόνο - με αυτό τον τρόπο φέρνουμε τους πελάτες στο εδώ και τώρα με ένα όνειρο.
Εδώ είναι πως το συσχέτισε:
Είμαι σε ένα τρένο, δίπλα στη μητέρα μου. Μπροστά είναι 2 αγόρια με μαύρες φόρμες που με πειράζουν. Αυτή νευρίασε και έφυγαν. Τώρα το ένα κατουράει δίπλα μου στο τρένο, εκλύοντας πολύ ζεστό αίμα από τα έντερά του. Φοβάμαι. Απλά στέκεται εκεί με το αίμα να τρέχει. Το άλλο σώμα, το ίδιο συμβαίνει.
Όταν φτάνουμε στο σταθμό υπάρχει μια γυναίκα γιατρός με πολύ εξοπλισμό. είμαι ανακουφισμένη που είναι εκεί.

--
Την ρώτησα τι νιώθει, να συνδέσει τον εαυτό της με ένα βαθύτερο και τωρινό επίπεδο...φιβισμένη, το αίσθημα ότι θα πεθάνει ολομόναχη.
Όταν μιλάει σαν το αγόρι, λέει, χάνω ενέργεια, συνθλίβοντας στο δάπεδο. Δεν μπορώ να κρατήσω καμία δύναμη ή ζεστασιά στο σύστημά μου.
Της ζητάω να μπει στο σώμα της - αυτό συνδέει την ονειρική εμπειρία με την τωρινή σωματική εμπειρία και την φέρνει πιο κοντά σε αυτό που είναι.
...νιώθει έναν άπατο κουβά στο στήθος της. Την ρωτάω πόση ζεστασιά νιώθει στο σύστημά της τώρα. Αναφέρει 30%.
Την ανατροφοδοτώ - φέρνοντας την σωματική εμπειρία στην σχέση.
Η εμπειρία μου από αυτή είναι ότι πρόκειται για ένα ζεστό άτομο - 70% θα έλεγα.
Την ρώτησα γι' αυτό το κενό- και της έδωσα ένα πείραμα- αν μπορεί να ανεβοκατεβάσει την ζεστασιά της.
Αυτό μας επιτρέπει να αρχίσουμε να δουλεύουμε με το επείγον θέμα, την ζεστασιά.
Όταν το κλείνει νιώθει σαν να συνθλίβεται, σηκώνεται με δυσκολία και κρύα μέσα στα έντερα.
Λέει ότι συχνά νιώθει έναν πόνο στο μικρό έντερο, σαν βελονιές. Και το κρύο είναι πού υποκειμενικό - δύσκολα να αναπνεύσεις τον χειμώνα.
Της ζήτησα να μπει στο μικρό της έντερο τώρα.
...νιώθει βαριά, φραγμένη, υγρή, ακίνητη.
Αναφέρει ότι δεν είναι καλή στο να δέχεται σε φυσικό επίπεδο. Είναι δύσκολο γι' αυτήν να πάρει αρκετή θρέψη από το φαγητό - είναι αδύνατη και χρειάζεται να πάρει συμπληρώματα. Εάν είναι συγκινημένη, φοβάται. Θέλει προσπάθεια για να ηρεμήσει. Δεν είναι πολύ στο σεξ. Θέλει την φυσική επαφή, αλλά περισσότερο σαν παιδί.
Της ζητάω να γίνει το αίμα στο όνειρο - να εξευρενήσει την ζεστασιά...
...λέει, είμαι ζεστή, γεμάτη ζωή, γεμάτη θρέψη. Το αγόρι με απορρίπτει, βγαίνω από το σύστημά του, δεν του είμαι απαραίτητη.
Την ρωτάω με ποιους τρόπους αυτό ταιριάζει με την ζωή της, συνδέοντας την ονειρική εμπειρία με την πραγματική της ζωή.
...μιλάει για τον τρόπο που απορρίπτει την ζωή...είναι πάρα πολύ, πάρα πολύ μπερδεμένο μερικές φορές, δεν νιώθει να την καταλαβαίνουν, μια εσωτερική αντρική φωνή της λέει ότι πρέπει να πεθάνει.
Έτσι την ρωτάω για τον πατέρα της...αυτός πάντα απομακρυνόταν. Σαν παιδί, ήταν πολύ κλειστός, δεν μιλούσε μαζί της, μόνο παρακολουθούσε τηλεόραση ή κλεινόταν στον εαυτό του. Το πρόσωπό του ήταν αυστηρό και συμπαγές. Ένιωθε λυπνμένη για αυτόν, ενεργούσε σαν ένα αγόρι που προσπαθούσε να τον ευχαριστήσει...μόνο ήθελε να τον βλέπει γελαστό και χαρούμενο.
Τώρα ως ενήλικας, όταν βλέπει τον πατέρα της, νιώθει ναυτία στο στομάχι. Της μοιάζει σαν ένα μικρό παιδί που θέλει την μητέρα του.
Οπότε τώρα είναι ξεκάθαρο. Σαν παιδί ήθελε την ζεστασιά του γονιού, του πατέρα της, αλλά στην πραγματικότητα ήταν αυτή που τον ζέσταινε και ποτέ δεν μπορούσε. Το έργο ήταν πάρα πολύ για ένα παιδί και της στράγγιζε την ζωτική ενέργειά της. Τώρα δεν έχει μια καλή βάση ζεστασιάς να ζωγραφίσει, έχει την συνήθεια να νιώθει αποστραγγισμένη, να δίνει περισσότερα από όσα παίρνει. Αυτό την κάνει γενναιόδωρη και μητρική προς τους ανθρώπους, αλλά εσωτερικά νιώθει πόνο και κενό.
Ο χωρισμός αντιπροσωπεύει μια απόρριψη της ζωής, και βρίσκεται σε ένα δίλημμα, σε αδιέξοδο.
Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, δεν λύσαμε το αδιέξοδο αλλά αυτό που κάνουμε είναι να φέρουμε την επίγνωση σε αυτό. Κατά τον Γκέσταλτ όλη η αλλαγή αρχίζει με την επίγνωση.

Case #12 - Όνειρο: δίδυμα, νερό, μητέρα

Όνειρα, ονειροπολήσεις και ιστορίες είναι όλα ίδια: μας παρέχουν πρόσβαση σε ολόκληρο τον άνθρωπο.
Τζες είχε συνθέσει μια ιστορία για δυο δίδυμα αγόρια. Έπαιζαν και τα δυο στην πλευρά ενός φράγματος. Ο κύριος χαρακτήρας, ας τον πούμε Τόνι, φοβόταν το νερό. Ο άλλος δίδυμος, Τζακ, δεν το φοβόταν. Ο Τζακ ήταν μέσα στο νερό, έπαιζε και πείραζε τον Τόνο λέγοντας του να μπει στο νερό. Ο Τόνι οπισθοχωρούσε. Η μητέρα τους είχε πεθάνει πριν λίγο καιρό και τα φρόντιζε η μητριά. Ο Τόνι είχε μια πέτρα στην τσέπη του, ενθύμιο από την μητέρα του. Ο Τζακ άρπαξε την πέτρα από την τσέπη του και την πέταξε στο νερό. Ο Τόνι έτρεξε μέσα στο νερό και βρήκε ότι ήταν καλά μέσα στο νερό. Ξέχασε την πέτρα.
Το θέμα με τον Τζες ήταν ότι δείλιαζε να παντρευτεί την φιλενάδα του. Την αγαπούσε, αλλά δεν ένιωθε έμπιστος για να ένα μακροχρόνιο μέλλον και δεν μπορούσε να πάρει μια σταθερή απόφαση.
Ανακαλύψαμε αυτό το όνειρο, βάζοντας τον Τόνι να αναγνωρίσει κάθε χαρακτήρα. Εφόσον ο Τόνι φοβόταν το νερό, μην βυθιστεί. Εφόσον ο Τζακ ήταν αυθόρμητος, άνετος με τον εαυτό του, παιχνιδιάρης. Σαν πέθανε η μητέρα του ήταν αγαπητός, νέος, μαλακός. Σαν το νερό ήταν βαθύς.
Η εμπειρία της μητέρας του εδώ ήταν σημαντική, αφού η μητέρα του ήταν κρύα και απόμακρη, και αυτό ήταν το δύσκολο μέρος της σχέσης του με τις γυναίκες - φοβόταν να έρθει πολύ κοντά, φοβόταν ότι η κρυάδα θα έμπαινε στη σχέση.
Έτσι αυτό που ήταν ξεκάθαρο σε αυτό τον σύνδεσμο με ένα βαθύτερο, ζεστότερο, γυναικείο μέρος της εμπειρίας του. Αυτό ήταν το κίνητρο γι' αυτόν να πηδήξει στο νερό. Ήταν επίσης ξεκάθαρο ότι χρειαζόταν την βοήθεια του δίδυμου αδερφού του, κάποιου που δεν φοβόταν και που θα έπαιρνε αυτή την εικόνα της ζεστής μητέρας, και θα την έριχνε στο νερό.
Έτσι τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να παίξουμε αυτό. Εγώ θα ήμουν ο δίδυμος, θα έπαιρνα το ενθύμιο από την τσέπη του και θα το έριχνα στο νερό. Συμφώνησε, και αφηγούμουν "τώρα παίρνω το ενθύμιο, τώρα το πετάω στο νερό". Φαντάστηκε τον εαυτό του να μπαίνει στο νερό. Μετά ένιωσε ήρεμος.
Αυτό ήταν μια βαθιά εμπειρία γι' αυτόν. Ένιωσε ήσυχος, πάγιος και ικανός να επικοινωνήσει με ένα βαθύτερο μέρος του εαυτού του, το οποίο δεν ήταν τόσο μπερδεμένο από τις ανησυχίες του για το μέλλον της σχέσης. Όπως στην ιστορία, από τη στιγμή που βρισκόταν μέσα στο νερό δεν χρειαζόταν την ανάμνηση της μητέρας πια.
Ήταν ξεκάθαρο ότι αρκετά πράγματα ήταν απαραίτητα εδώ. Αρχικά ότι κάποιος άλλος τον βοήθησε - χρειαζόταν τον δίδυμο να κατευθύνει την προσοχή του στην ζεστή μητέρα την οποία λαχταρούσε. Μετά η φυσική του κίνηση ήταν προς εκείνο το μέρος. Τέλος, μπορούσε να είναι πραγματικά με τον εαυτό του, όχι πια χωρισμένος με το μέρος που ήθελε να βουτήξει, αλλά ήταν διστακτικός και με το μέρος που προχωρούσε μπροστά στη ζωή. Ένιωσε τα δυο να γίνονται ένα. Είχε το αίσθημα της σύνδεσης με το βαθύ, ζεστό, γυναικείο στην καρδιά του, οπότε ήταν ικανός να βουτήξει στην ζωή και στη σχέση χωρίς δισταγμό.

Case #11 - Πατέρας, μητέρα, φιλενάδα

Ο Τζον είχε δυσκολίες στο να νιώσει πλήρως δεσμευμένος προς την φιλενάδα του. Δεν ήταν σίγουρος για την σχέση τους.
Είχε ένα όνειρο. Αυτός και η φιλενάδα του έκαναν έρωτα. Ο πατέρας του και η μητέρα του ήταν από πίσω τους. Ο πατέρας του ήταν νέος άντρας, έμπιστος, δυνατός.
Ήταν αβέβαιος, δεν ήθελε να την αφήσει έγκυο. Ο πατέρας του ήρθε μπροστά και ένιωσε ανακούφιση.
Μπορούσες να έχεις ημέρα εορτής με αυτό αν ήσουν οπαδός του Φρόιντ, αλλά εμείς λειτουργούμε διαφορετικά με τον Γκέσταλτ. Ο Γκέσταλτ είναι της ολοκλήρωσης και κατοχής, οπότε αναγνωρίζουμε σαν όλα τα μέρη του ονείρου. Μας δίνουν πρόσβαση στις δικές μας πολώσεις και εαυτούς.
Έτσι του ζήτησα να είναι κάθε άλλο μέρος του ονείρου.
Σαν τον εαυτό του, ήταν δειλός, κρατώντας πίσω.
Σαν φιλενάδα, ήθελε με όλη του την καρδιά, όχι βάρος.
Σαν πατέρας ήταν ανοιχτός, ξεκάθαρος, υγιής.
Σαν μητέρα ήταν απατηλή, σκιερή, δεν ήθελε να την βλέπουν, κρυβόταν.
Υπήρχε μια ευθυγράμμιση - πατέρας και φιλενάδα, και οι δύο έμπιστοι, συμπαγείς και αυτός με την μητέρα, και οι δύο αβεβαίοι, μη συμπαγείς, κρύβονταν.
Αυτό ήταν λογικό, αφού η μητέρα του ήταν πολύ κρύα προς αυτόν καθώς μεγάλωνε.
Έτσι ανακαλύψαμε αυτή την κρυάδα, και ειδικά πως αυτός ο ίδιος ήταν κρύος στην σχέση του με διάφορους τρόπους. Κοιτάξαμε πως αυτή η κρυάδα δήλωνε στα κρύα του πόδια με την φιλενάδα του και την δυσκολία του να δεσμεύεται.
Εξευρενήσαμε την κρυάδα, αυτό που αποκαλούσε συναισθηματικό κενό, η αναίσθητη πλευρά. Το σύνδεσε με τις εμπειρίες απογοήτευσης και ειδικά αυτών χωρίς νόημα.
Βαδίζοντας μέσα στην επίγνωση της κρυάδας ήταν δυνατό, αφού μπορούσε να δει ότι ήταν για κάτι βασικό που έφερε στην σχέση. Τονα έχεις μια διαφορετική εμπειρία, θα έπρεπε να βρει τρόπους να ζεστάνει τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται να το βρίσκει από μια εξωτερική πηγή (φιλενάδα).
Αυτό βασίζεται στις αρχές της επίγνωσης, στις έννοιες του Γκέσταλτ της ευθύνης, και με το να είναι μαζί "τι είναι". Η κρυάδα του δεν είναι κάτι που θα αλλάξει - είναι βαθιά μέσα στο πως φέρνει τον εαυτό του στην σχέση. Αλλά μπορεί να αυξήσει την επίγνωσή του και τις επιλογές του και να καταλάβει πως αυτό δηλώνει στην σχέση.

Case #10 - Φόβος, επιθετικότητα και ευχαρίστηση

Η Μπρίτζετ ήταν πολύ ευαίσθητο άτομο. Παλιότερα είχε πολύ άσχημες αλλεργίες και ήταν φυσικά ευαίσθητη προς το περιβάλλον όπως και εύκολα φοβισμένη.
Έλεγε πόσο δύσκολο ήταν γι' αυτήν αν κάποιος ήταν θυμωμένος μαζί της. Ένιωθε πολύ ευάλωτη ακόμη και αν υπήρχαν μόνο διαφωνίες με τον σύντροφό της.
Έλεγε "το σώμα μου δεν είναι το σώμα μου, είμαι μουδιασμένη, χωρίς λογική ορίου".
Έτσι ήταν δύσκολο γι' αυτή να είναι μέσα στο σώμα της και ειδικά όταν κάποιος κοντά της ήταν δυσαρεστημένος.
Την ρώτησα για τα δικά της λάθη. Μίλησε για στιγμές που μπορεί να ήταν ξεροκέφαλη ή αναίσθητη προς τους άλλους.
Είπε ότι μπορεί να κάνει τα μάτια της πολύ κοφτερά, διώχνοντας τον άλλο σιωπηλά.
Της ζήτησα να φανταστεί τα μάτια της, διώχνοντας με αυτό τον τρόπο. Είπε ότι "είναι κόκκινα ζεστά. θα μπορούσα να σκοτώσω κάποιον με αυτά". Την ενθάρρυνα να μείνει με τα κόκκινα ζεστά μάτια και να χαράξει τους ανθρώπους. Μίλησε για μια εικόνα όπου χαστούκιζε κάποιον στο πρόσωπο.
Είχε πέσει θύμα εκμετάλλευσης σεξουαλικά όταν ήταν μικρή, και είχε πολύ θυμό προς τους άντρες.
Έτσι της ζήτησα να φανταστεί να χαστουκίζει τον άντρα που της το έκανε αυτό.
Ένιωσε δύναμη και της ζήτησα να παρατηρήσει το υπόλοιπο σώμα της. Ένιωθε δυνατή στους μύες της, στο δέρμα και στα πόδια.
Πριν το να είναι στο σώμα της ήταν σαν βασανιστήριο. Αλλά τώρα ένιωθε καλά.
Μιλήσαμε για την σεξουαλικότητά της. Για πολλά χρόνια ήταν σεξουαλικά συνεσταλμένη, φοβισμένη και μπορούσε εύκολα να παγώσει με τον σύντροφό της.
Της ζήτησα να φανταστεί να είναι σεξουαλικά επιθετική με τον σύντροφό της. Η είκονα εμφανίστηκε ως μεγάλο θέμα σε αυτήν.
Εξερευνήσαμε άλλες πλευρές της ζωής της όπου μπορεί να ήταν επιθετική - πετώντας μια μπάλα του μπέιζμπολ με τον γιο της.
Ένιωθε λαμπρή.
Σε αυτή την συνεδρία αρχίσαμε με την ευπάθεια και με το να φοβάται έξω από το σώμα της. Αυτή η αδύναμη θέση της ήταν πολύ οικεία και ήταν ένα γεγονός στην εφηβική της εμπειρία. Παρεμβαλλόταν με την οικειότητά της με τον σύζυγό της και την ικανότητά της να είναι σε εύρωστες επικοινωνίες.
Αυτή η θέση "του να είσαι σκληρός" ήταν στην απέναντι πόλωση κάποιου που προσκρούει στους άλλους. Ακόμη και αν ήταν σιωπηλό, παρ΄όλα αυτά αναγνωρίζοντας την εμπειρία της ως "σπρώχνων" μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση στον δικό της θυμό.
Ο σωματικός δείκτης αυτού - τα μάτια της, ήταν το κλειδί στο να εμβαθύνει την εμπειρία του θυμού της. Η απεικόιση του να είναι επιθετική το πραγματοποίησε.
Αυτό δεν είναι με κανέναν τρόπο ενθαρρυντικό το να βγάζεις επιθετικότητα προς τους άλλους. Παρά είναι το να κάνεις βήματα προς την αντίθετη πόλωση ώστε να μπορεί να ενσωματωθεί σε ολόκληρο το άτομο.
Αυτή η βάρδια ήταν δραματική. Δεν ένιωθε πια ευαίσθητη, αδύναμη, φοβισμένη ή απομακρυσμένη. Όχι απλά αναποδοσύρισε την κατάσταση στους επιδρομείς της, αλλά μπορούσε να νιώσει τον εαυτό της να προχωρά με το να είναι ενεργή σεξουαλικά με τον σύντροφό της, κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί για πολύ καιρό.
Η ανακάλυψη της πιθανότητας της επιθετικότητας να είναι παιχνιδιάρικη, είτε στο σεξ είτε με τον γιο της ήταν νέα σε αυτή και της έδωσε μια διαφορετική προοπτική.

Case #9 - Η λύση είναι να μην δίνεις λύση

Η Τζέιν έχει έναν έφηβο γιο. Έχει πρόβλημα στο να τον παρακινεί, και έρχεται σε σύγκρουση με το να τον πιέζει να τα πηγαίνει καλά στο σχολείο ή να του δίνει χώρο να βρει μόνος του το επίπεδό του. Αυτός σπαταλά πολύ χρόνο στο ίντερνετ.
Μου ζητάει συμβουλή, λύσεις και καθοδήγηση.
Φυσικά, είναι ένα μέρος μου που θα ήταν χαρούμενο να της δώσει οικογενειακή συμβουλή – εξάλλου μεγάλωσα 5 παιδιά. Υπάρχουν πολλές γνώμες που έχω για το τι μπορεί να είναι βοηθητικό.
Παρόλ' αυτά αρνούμαι την πρόσκλησή της και συγκεντρώνομαι εκτός από τα συναισθήματά της όπως μου λέει για την κατάσταση. Τριγυρνάει θυμούμενη μια θετική εμπειρία σε μια οικογενειακή τάξη, προσδοκώντας τα πράγματα να μην πηγαίνουν καλά για τον γιο της. Είναι δύσκολο να την κρατήσω στο παρόν, μαζί μου, μαζί με τα συναισθήματά της.
Μιλάω για μερικά από τα συναισθήματά μου όταν μεγάλωνα τους εφήβους μου. Αυτό δημιουργεί λίγο χώρο ώστε να ανοιχτεί και να μιλήσει για το ότι είναι ανήσυχη και σε υπερένταση. Αλλά καθώς το κάνουμε, χαμογελάει. Σχολιάζω στο τι βλέπω και τι ακούω και την ρωτάω πόσο διαφορετικό είναι γι' αυτή.
Μιλάει για το ότι προσπαθεί να φορέσει ένα χαρούμενο πρόσωπο, από το να είναι συνέχεια ανήσυχη και σκυθρωπή. Ως ένα βαθμό αυτό δουλεύει γι' αυτή.
Αλλά η έντασή της  δείχνει ότι δεν δουλεύει αρκετά.
Έτσι συνεχίζω να επικεντρώνομαι στο παρόν, στην εμπειρία της και να μιλάω για τις δικές μου δυσκολίες όταν τα παιδιά μου ήταν στην αντίστοιχη ηλικία.
Σιγά-σιγά, επιτρέπει στον εαυτό της να νιώσει περισσότερα. Της ζητάω να αναπνεύσει πιο βαθιά.

Hong Kong and China workshops coming up...

Workshops coming up:
Hong Kong 6-8 June,
Personal Growth/Spiritual Growth
- see below

Shanghai 10-15 June,
Gestalt intensive

下一个即将到来的工作坊在2014年6月10日-6月15日! 请传播。更多信息，请电133-1176-7286,电子邮件:huangjianhe@vip.163.com或访问www.zhxlw.net

-----------------------------------------------------
Steve Vinay Gunther : 澳大利亞利斯莫爾人,
一位在靈性路上走過了40個年頭的實修者;
一位手彈吉他情感真摯信仰『愛是一切』的吟唱者;
一位笑容可掬給人如沐浴春風般溫暖的『長輩』;
一位目光深邃眼睛裡流露著平靜與洞見的老師；
一位樸實無華卻可以將真理實相展示在你面前的完形大師。
何為靈性?如何去修行實踐? 它和心理治療的方法有何相似或不同之處？這些問題將透過審視所組成靈性和療愈的原則、實踐和體驗來進行探索和詮釋。
在工作坊中，老師將會把靈性修持的整個架構圖清晰地展示給大家,有了這張靈修地圖，我們在回歸靈性的路途上會很清楚自己在哪個階段，或哪個位置， 離目的地還有多遠。
這個工作坊是獨一無二的。它可以加深我們對自己靈性的了解，并指明怎樣去運用到與不同對象的關係中。此工作坊在過去的15年里曾在12個不同的國家開班；這是首次引入香港。
課程時間: 6月6 – 8日(10:00am – 6:00pm)
課程費用: HK$4800
上課地點: 本中心
入款帳號: 中國銀行(香港)分行: 012-5511-00-9663-6
帳戶名稱: WE CENTER (恒●慧)
注: 凡在5月15日前報名者優惠價HK$4300
本中心傾心提示： Steve Vinay Gunther 是值得推荐給朋友們的一位老師, 課程詳情請參閱附件。

Case #8 - Δυσπιστία προς τους άντρες

Η Γκαμπριέλλα είχε έναν γιο 4 χρόνων και ήταν 5 μηνών έγκυος από άλλον σύντροφο, τον Χοσέ, στον οποίο της άρεσε να αναφέρεται ως το αγόρι της. Ήταν μαζί 2 χρόνια.
Ένιωθε σε σύγκρουση για την σχέση της με τους άντρες. Ο Χοσέ ήταν υποστηρικτικός και επιθυμούσε να κάνουν ένα παιδί. Είχε άλλο ένα παιδί με άλλη γυναίκα το οποίο δεν έμενε μαζί του, και ήταν 9 χρονών.
Η Γκαμπριέλλα ένιωθε πολύ θυμό προς τους άντρες. Ο πατέρας της ήταν απρόσιτος και σπάνια της έδινε συγχαρητήρια. Έτσι ένιωθε μια λαχτάρα προς τους άντρες για την καλοσύνη, αλλά και μια απόρριψη οποιουδήποτε σημαδιού απόστασης.
Ο Χοσέ ήταν μαζί της, αλλά ήταν διστακτικός ως προς το να δεσμευτεί πλήρως και να την παντρευτεί. Ένιωθε πολύ θυμό προς αυτόν γι' αυτό το λόγο και αυτό τους έφερνε σε απόσταση. Αλλά μετά φοβόταν ότι αυτός θα έφευγε. Με οποιονδήποτε τρόπο, έκανε τον εαυτό της πιο σκληρό και έκανε ότι της ήταν οικείο – κατάλαβε ότι έπρεπε να είναι δυνατή και να στηρίζεται στον εαυτό της.
Το πρόβλημα ήταν, όταν το έκανε αυτό, απομάκρυνε τον εαυτό της ακόμα πιο πολύ από την υποστήριξη και την καλοσύνη που λαχταρούσε.
Έτσι την κάλεσα να το φέρει αυτό στο παρόν μαζί μου – ήμουν άντρας ούτως ή άλλως. Την κάλεσα να μου πει τι ήταν αυτό που δυσπιστούσε στους άντρες. Έπειτα να μου το πει κατευθείαν – «Δυσπιστώ ότι θα είσαι ευγενής, δυσπιστώ ότι δεν είσαι εδώ μόνο για το δικό σου καλό» κτλ.
Ήταν απρόθυμη να μου πει αυτά τα πράγματα κατευθείαν, αλλά την ενθάρρυνα, λέγοντας ότι ένιωθα σταθερός και σίγουρος για τον εαυτό μου και ότι μπορούσα να το διαχειριστώ.
Έτσι το έκανε. Την ρώτησα τι ένιωθε – λίγο μουδιασμένη. Έτσι της ζήτησα να αναπνεύσει, να ανοίξει τα συναισθήματά της. Ήρθε σε επαφή με τον θυμό της. Της ζήτησα να μου τα πει πάλι με θυμό.
Το έκανε και ξέσπασε σε κλάματα. Το γεγονός ότι την άκουγα, δεν την τράβηξε μακριά ή να αντιδράσει, αλλά το ότι παρέμεινα σταθερός την είχε αγγίξει βαθιά. Της είπα ότι ένιωθα το ενδιαφέρον μου προς αυτή εκείνη την στιγμή. Κοιτούσε με λυγμούς. Ήταν συνηθισμένη να διώχνει τους άντρες με τον θυμό της, οπότε το να βρίσκει κάποιον ακόμη εκεί ήταν μια νέα εμπειρία για αυτήν.
Όπως κοιτούσε, είπε ότι ήταν μια δυναμική εμπειρία που θα την έπαιρνε μαζί της. Γνωρίζοντας ότι ήταν δυνατόν να έχει τον θυμό και την ανάγκη της να ακούγονται ταυτόχρονα συμπληρώνοντας μια βαθιά λαχτάρα που είχε από τα παιδικά της χρόνια.
Αυτό δεν ήταν απαραίτητα μια «θεραπευτική» εμπειρία.  Αλλά ήταν μια βαθιά εμπειρία, κάτι το οποίο μπορούσε να ενσωματώσει και θα μπορούσε να γίνει ένα νέο μέρος της, μια γνώση και δύναμη και εμπιστοσύνη ώστε να μην νιώθει ότι πάντα έπρεπε να «σηκώνει τον κόσμο».
Φυσικά, αυτό αύξανε την ικανότητα  να είναι ευάλωτη και μπορούσε να δημιουργήσει θετικούς κύκλους στην σχέση της, οπότε μπορούσε να καταλήξει με διαφορετικού τύπου αποτέλεσμα από αυτό που της ήταν οικείο.
Η Gestalt διαδικασία περιλάμβανε να έχεις προσοχή στο περιεχόμενο της εμπειρίας της, μετά να δημιουργείς ένα πείραμα για να επιτρέψεις μια νέα εμπειρία σχέσης.  Ήμουν συνηθισμένος, οπότε μπορούσα να απαντήσω απευθείας σε αυτήν και μετά να φτιάξω έναν «I-Thou» σύνδεσμο.
Με το να συγκεντρώνομαι στην θεραπευτική σχέση, αφήνω το θεμέλιο για τις σχέσεις στο υπόλοιπο της ζωή της να αλλάξει.