Παρασκευή 30 Μαΐου 2014
Case #14 - Ύπνος: να κρατιέσαι και να αφήνεσαι
Η Τζούλι σημειώνει ότι το να κάθεται στην ομάδα την κάνει να αισθάνεται ήρεμη και νυσταγμένη.
Λέει ότι είχε αυπνία για 20 χρόνια. Την ρώτησα τι συνέβη εκείνη την στιγμή και απαντάει ότι υπήρχαν πολλά πράγματα, ήταν πολύ απασχολημένη και δεν είχε πολύ χρόνο για ύπνο. Από το να εξευρενήσει τα συμφραζόμενα, αποφάσισα να επικεντρώσω στην άμεση εμπειρία της και να δημιουργήσω ένα πείραμα του Γκέσταλτ.
Εξήγησα ότι ο ύπνος σημαίνει να αφήνεσαι, και αυτό ήταν που μπορούσε να κάνει στην ομάδα ώστε να μπορέσει να νυστάξει.
Έτσι αν δεν μπορεί να κοιμηθεί σαν μια κανονική δυσκολία, είναι φανερά εξασκημένη στο να κρατιέται.
Έτσι την κάλεσα να εξερευνήσει το να αφήνεται και το να κρατιέται μαζί μου, κρατώντας μου τον καρπό. Μετά της ζήτησα να μου δείξει το είδος του να αφήνεται που είχε ως εμπειρία στην τάξη, και μετλα το είδος του να κρατιέται το οποίο συνήθως έκανε πριν πάει για ύπνο.
Παρατήρησα ότι το κράτημα της δεν ήταν τόσο δυνατό - κυρίως λίγο με τα δυο μεσαία δάχτυλα. Έτσι της έριξα την προσοχή σε αυτό και της ζήτησα να πειραματιστεί με το να αφήνεται. Δεν ήταν δύσκολο γι' αυτή.
Αυτό ήταν ένα μικρό πείραμα, αλλά της έδεινε την άμεση εμπειρία του τι κάνει και έναν τρόπο να κάνει κάτι διαφορετικό. Πρότεινα όταν πάει για ύπνο να γνωρίζει τους τρόπους που κρατιέται και μετά να θυμηθεί πως άφηνε τον καρπό μου και πως αφηνόταν στην ομάδα.
Το πείραμα του Γκέσταλτ είναι για να φέρνει θέματα στο παρόν, και να τα εξερευνεί σε έναν ενεργό, ενσωματωμένο και δημιουργικό τρόπο. Όπου είναι πιθανό αυτό το φέρνουν μέσα στην σχέση ανάμεσα σε πελάτη και θεραπευτή. Επίσης βοηθάει τον θεραπευτή να καταλάβει άμεσα τι συμβαίνει, παρά από αυτό που περιγράφεται. Το πείραμα παρέχει μια νέα εμπειρία και φέρνει σε επίγνωση πράγματα που είναι παρόντα, αλλά δεν έχουν παρατηρηθεί, ή δεν έχουν δει την λεπτομέρεια. Στον Γκέσταλτ καταλαβαίνουμε ότι όταν φέρνεις τα πράγματα σε πλήρη επίγνωση, δεν παραμένουν πια κολλημένα, μη τελειωμένα ή χωρισμένα...η ολοκλήρωση συμβαίνει φυσικά. Αυτή είναι μια Ταοϊστική αντίληψη.
Λέει ότι είχε αυπνία για 20 χρόνια. Την ρώτησα τι συνέβη εκείνη την στιγμή και απαντάει ότι υπήρχαν πολλά πράγματα, ήταν πολύ απασχολημένη και δεν είχε πολύ χρόνο για ύπνο. Από το να εξευρενήσει τα συμφραζόμενα, αποφάσισα να επικεντρώσω στην άμεση εμπειρία της και να δημιουργήσω ένα πείραμα του Γκέσταλτ.
Εξήγησα ότι ο ύπνος σημαίνει να αφήνεσαι, και αυτό ήταν που μπορούσε να κάνει στην ομάδα ώστε να μπορέσει να νυστάξει.
Έτσι αν δεν μπορεί να κοιμηθεί σαν μια κανονική δυσκολία, είναι φανερά εξασκημένη στο να κρατιέται.
Έτσι την κάλεσα να εξερευνήσει το να αφήνεται και το να κρατιέται μαζί μου, κρατώντας μου τον καρπό. Μετά της ζήτησα να μου δείξει το είδος του να αφήνεται που είχε ως εμπειρία στην τάξη, και μετλα το είδος του να κρατιέται το οποίο συνήθως έκανε πριν πάει για ύπνο.
Παρατήρησα ότι το κράτημα της δεν ήταν τόσο δυνατό - κυρίως λίγο με τα δυο μεσαία δάχτυλα. Έτσι της έριξα την προσοχή σε αυτό και της ζήτησα να πειραματιστεί με το να αφήνεται. Δεν ήταν δύσκολο γι' αυτή.
Αυτό ήταν ένα μικρό πείραμα, αλλά της έδεινε την άμεση εμπειρία του τι κάνει και έναν τρόπο να κάνει κάτι διαφορετικό. Πρότεινα όταν πάει για ύπνο να γνωρίζει τους τρόπους που κρατιέται και μετά να θυμηθεί πως άφηνε τον καρπό μου και πως αφηνόταν στην ομάδα.
Το πείραμα του Γκέσταλτ είναι για να φέρνει θέματα στο παρόν, και να τα εξερευνεί σε έναν ενεργό, ενσωματωμένο και δημιουργικό τρόπο. Όπου είναι πιθανό αυτό το φέρνουν μέσα στην σχέση ανάμεσα σε πελάτη και θεραπευτή. Επίσης βοηθάει τον θεραπευτή να καταλάβει άμεσα τι συμβαίνει, παρά από αυτό που περιγράφεται. Το πείραμα παρέχει μια νέα εμπειρία και φέρνει σε επίγνωση πράγματα που είναι παρόντα, αλλά δεν έχουν παρατηρηθεί, ή δεν έχουν δει την λεπτομέρεια. Στον Γκέσταλτ καταλαβαίνουμε ότι όταν φέρνεις τα πράγματα σε πλήρη επίγνωση, δεν παραμένουν πια κολλημένα, μη τελειωμένα ή χωρισμένα...η ολοκλήρωση συμβαίνει φυσικά. Αυτή είναι μια Ταοϊστική αντίληψη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου